Dlaczego makrobiotyka?

Ten blog to dokumentacja rewolucji jaka dokonała się w moim życiu za sprawą makrobiotyki w wersji wegańskiej. Do zainteresowania się nią skłoniła mnie przebyta choroba nowotworowa. Chciałabym podzielić się moimi doświadczeniami, pomysłami na pyszne wegańskie makrobiotyczne posiłki i rozważaniami o zdrowiu i naturalnym stylu życia.
Makrobiotyka to nie tylko "dieta", ale styl życia, sposób myślenia i postępowania. Makrobiotyka, choć niektórym może wydawać się bardzo rygorystyczna (bo przecież trzeba zrezygnować z produktów pochodzenia zwierzęcego i większości tzw. normalnego jedzenia) i trudna do zrealizowania (posiłki przygotowywane są na bieżąco i kilka godzin dziennie trzeba spędzić w kuchni), jest tak naprawdę jedną wielką przygodą. Jedzenie makrobiotyczne jest pyszne, naturalne, energetyczne, służy naszemu zdrowiu, przywraca równowagę i daje jasność umysłu. Kuchnia makrobiotyczna to pole popisu dla osób kreatywnych, które lubią eksperymentować, ale jednocześnie w życiu realizują się w wielu innych dziedzinach. Im dłużej stosujesz makrobiotykę, tym mniej zastanawiasz się co ugotować, jak skomponować posiłki, wystarczy, że interpretujesz sygnały, które wysyła ci twoje ciało i po prostu gotujesz "intuicyjnie". I każdy posiłek staje się prawdziwą ucztą.


poniedziałek, 15 listopada 2010

Makrobiotyczna kutia

W centrach handlowych i marketach już nastąpiła zmiana dekoracji i asortymentu, a my zaczynamy kompletować bożonarodzeniowe dekoracje i powoli myślimy o prezentach. Stąd propozycja dania, które wniesie do naszych domów nieco świątecznej atmosfery.
Do przygotowania makrobiotycznej kutii będziemy potrzebować szklankę ziarna owsa, szklankę orkiszu lub dwie szklanki ziarna pszenicy, pół szklanki maku, pół szklanki suszonych (niesiarkowanych) śliwek, garść fig i orzechów (włoskich, laskowych).
Owies i orkisz (ew. pszenicę) gotujemy w 5 szklankach wody ok. 3 godzin, mak zalewamy na kilka godzin wrzątkiem, a potem dwukrotnie mielimy (można w młynku, ale dobry blender też się sprawdzi). Składniki mieszamy, dodajemy bakalie i gotujemy kilkanaście minut na małym ogniu, aż śliwki i figi zmiękną. Kutię można dosłodzić słodem, miodem, albo dodając uprażone jabłko.
Autor: o
Etykiety: ,

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)